Semana Santa, Fiestas de primavera & Benidorm

Hola gente,

Wauw..en toen waren we alweer bijna een maand verder.
Ik zal maar gewoon beginnen bij het begin...

In mijn laatste verslag schreef ik over Las Fallas in Valencia en vertelde ik dat de recessies gaande waren. Ik heb twee weken vakantie gehad, waarvan in de eerste week de "Semana santa" plaats vond. Dit is de "goede week", de week voor Pasen. Dagelijks waren er processies, waarbij er een soort fanfare's meeliepen en veel mensen met een heel kostuum (Denk aan de KKK). Ze droegen o.a. een puntvormig masker, die hun gezicht bedekte en de meeste mensen liepen mee op blote voeten.
Elke dag werden er enorme beelden gedragen, die het levensverhaalverhaal van Jezus uitbeelden. Deze werden gedragen door de mensen die meeliepen in de processie. Op witte donderdag zijn we Tapas wezen eten, toen we terug liepen richting de tram, was er een processie gaande..De straten waren donker, overal waren de lampen uit en er was totale stilte. Die avond droegen ze ook nog eens zwarte kostuums..Dat was zo apart! Ik was er wel van onder de indruk..echt creepy. Bij de andere recessies ging het er anders aan toe. Er werd superveel snoep gegeven aan de mensen die kwamen kijken, voornamelijk aan de kinderen. Door de hele stad stonden tribunes en stoelen, waar mensen op konden zitten. De mensen die meeliepen in de recessies, droegen in hun pak heel veel snoep mee, daardoor vormden ze een soort zwemband om zich heen (zie foto’s). Niet alleen kinderen, maar ook ouders zijn hier erg fanatiek als het op voedsel aankomt. De rijen zaten vol met mensen incl. grote plastic zakken, klaar om een flinke buit binnen te halen. Dat was wel komisch om te zien.
Op één avond hebben we zelfs nog een stukje meegelopen in de processie. Nadat ik struikelde over een kruis wilden we eigenlijk oversteken, maar omdat er overal stoelen stonden konden we geen kant op..haha. Een hele aparte, maar mooie en interessante week.

Na de week van de Semana Santa, was het tijd om te feesten. Fiestas de primavera oftewel, de lentefeesten! Dat lag mij persoonlijk iets meer, want ik houd wel van een feestje! Man, man, man..wat een happening. Gewoon 1 groot feest, de hele week! Er waren optochten te bewonderen en in het centrum kon je typisch Murciaans voedsel eten.
Dinsdag was wel een beruchte dag “el bando de la huerta”, waar iedereen ons al over aangesproken had. Een dag waarop alle Murcianos, in oude klederdracht, massaal aan de zuip gaan OVERAL in de stad (waarbij iedereen z’n eigen drinken meeneemt en soms ook kinderen (want, dat kan allemaal!)). Wat een prachtdag!! Ik kon me er van te voren niet heel veel bij voorstellen. We trokken onze soort-van-elbando- outfits uit de kast en gingen ‘t centrum in. Overal grote wagens met knetterharde muziek, mensen die aan het feesten waren , voedselkraampjes en drank. Er stond zelfs een wagen met een DJ op de straat. De straten en het park stonden bomvol mensen (zie foto’s).
Daarnaast zijn we de hele dag aangesproken als “guiri”, oftewel, nep-Spanjaard, hebben we enkele drankjes genuttigd en dansjes gedaan.
Aan het einde van de dag, was elk levend wezen in de stad dronken en waren er, warempel, GEEN ruzies. Ik heb hier al die tijd nog geen enkel gevecht gezien. Daar kunnen de Nederlanders nog iets van leren.

Na de bando keek ik ontzettend uit naar donderdag. Papa, mama en thijs kwamen op bezoek! Als verassing heb ik ze opgehaald van het vliegveld. Ontzettend leuk om ze weer te zien! De eerste paar dagen was het weer ontzettend slecht, gelukkig werd het daarna beter! We hebben een weekje samen doorgebracht hier. Ze hebben een deel van de lentefeesten gezien en natuurlijk van de rest van Murcia.
Fiestas de primavera werd afgesloten met een optocht, hier heb ik ze natuurlijk mee naar toe genomen. Nadat we ongeveer anderhalf uur hebben gewacht kwamen er enorm veel wagens met plastic tassen langs. Deze werden uitgedeeld aan iedereen die aan de kant stond. Er zouden dus veel dingen uitgedeeld worden (niks recessie!). Toen de optocht dan toch eindelijk kwam, mochten we veel mooie poppen, danseressen en echt, je kan het zo gek nog bedenken, aanschouwen. Hij duurde alleen enorm lang, dus zijn we eerder weggegaan. Later kwamen we iedereen tegen met tassen vol speelgoed etc., er was ontzettend veel uitgedeeld! Iedereen had gemiddeld 3 ballen en noem de rest maar op. Dus daar werden die tassen voor uitgedeeld! Gekkenwerk!

Zo, dan zijn we nu (eindelijk) aangekomen bij het laatste punt van mijn reisverslag: BENIDORM. Vorige week zijn we met alle Nederlandse meiden naar Benidorm geweest. Ondanks de slechte organisatie van Erasmuslife en onze ontzettende brakke hoofden hebben we een leuke dag gehad en onze ogen uitgekeken.
Overdag zijn we naar “Terra Mítica” geweest. Een pretpark, echt superleuk! We zijn er allemaal achter gekomen, dat pretparken goed werken tegen de hangover. Na een dagje te hebben doorgebracht in achtbanen en waterattracties stapten we opnieuw in de bus om naar het centrum af te reizen.
We verheugden ons al weken (en dat is niet overdreven) enorm op de frikandellen, kroketten en andere Nederlandse producten. Nadat we de hele boulevard enkele keren hebben afgezocht, kwamen we erachter dat we voor de zoveelste keer pecht hadden. Want ja, in Benidorm (je kunt het eigenlijk geen Spanje meer noemen) met alle leuke Nederlandse tentjes, zijn de keukens open tot 22u. Een Nederlandse restaurant eigenaar maakte ons nog lekker met z’n praatjes over kroketten, frikandellen en Remia mayonaise, maar het daadwerkelijk bereiden bleef achterwege. Uiteindelijk hebben we wel allemaal een frikandel kunnen bemachtigen in de Engelse wijk, waar we later ook zijn wezen stappen(lees: slapen).
Ik heb mijn ogen uitgekeken, wat zijn die Engelsen gek! Jong en oud, allemaal enorm bezopen en supergestoord. Mijn ogen hebben echt dingen moeten aanschouwen die ze liever niet hadden willen aanschouwen. Veel te oude vrouwen (lees: beesten) in veel te korte jurkjes die veeeel te dronken waren.
Ook zijn we benidorm bastards tegengekomen, die stonden gewoon, net als echte mensen op de dansvloer. Wel een leuk gezicht, die oudjes die uitgaan.

Zo, voor nu stop ik ermee. Ik moet toch echt meer verslagen gaan schrijven en me aan de twee weken limiet houden. Ik ga het nogmaals proberen…..

TA LU!