Mijn maandagmorgen..

Het is 09.15u en de les is nog steeds niet begonnen. De leerlingen praten wat en een enkeling loop door het lokaal. De studenten en de leerkracht nemen rustig de tijd om de computer op te starten en nog het een en ander door te overleggen loor de les.
In het begin van mijn Spaanse stage viel dit enorm op en ik merk nu dat ik eigenlijk nergens meer raar van op kijk.
Op dit moment besef ik dat we in Nederland misschien wel veel te veel stressen, veel te veel werk moeten verrichten in een te korte periode en veel te veel werknemers met een burn out thuis op de bank zitten, maar dat we onze tijd toch echt wel EFFECTIEF besteden. Zo, dat daar maar nooit meer over geklaagd mag worden!
Inmiddels is het 09:23u en de student is er klaar voor. De les is begonnen. De leerkracht loopt naar me toe. Ze streelt me lievelijk over mijn arm en lacht me toe. Volgens mij gaat dit me nooit vervelen. Die ontzettende geïnteresseerde, sociale, warme houding van de Spaanse bevolking.
Het is misschien vroeg, maar mijn ochtenhumeur was vandaag maar van korte duur.

Het leven bevalt me hier goed. Te goed.
Ik ben fan. Oprecht fan. Fan van de Spaanse cultuur, van van de bevolking en fan van Murcia…
¿Kan ik hier niet gewoon blijven?